شعری عاشقانه از مریم حیدرزاده
درباره : ترانه های مریم حیدر زاده با متن ,مثل هيچ کس مریم حیدر زاده ,يا تو يا هيچ کس مریم حیدر زاده ,
بازدید : 1182 ♥تاریخ : جمعه 07 تير 1392 زمان : 9:54 ♥

شعری عاشقانه از مریم حیدرزاده

شعری عاشقانه از مریم حیدرزاده

 
سلام بهونه قشنگ من برای زندگی
آره باز منم همون دیوونه ی همیشگی
فدای مهربونیات چه می کنی با سرنوشت
دلم برات تنگ شده بود این نامه رو واست نوشت
حال من رو اگه بخوای رنگ گلای قالیه
جای نگاهت بد جوری تو صحن چشمام خالیه
ابرا همه پیش منن اینجا هوا پر از غمه
از غصه هام هر چی بگم جون خودت بازم کمه
دیشب دلم گرفته بود رفتم کنار آسمون
فریاد زدم ...
 

بقیه ادامه مطلب...

برای مشاهده ادامه مطلب این پست اینجا را کلیک کنید

پیامک جدید و عاشقانه تیر ماه 92

love sms
قلب من موقع اهدا به تــــو ایراد نداشت
مشکل از توست اگر پس زده پیوندش را
 
دلم
پُر است
پُر پُر پُر
آنقدر که گاهی
اضافه اش از چشمانم میچکد!
 
پیامک جدید و عاشقانه تیر ماه 92 در ادامه مطلب...
برای مشاهده ادامه مطلب این پست اینجا را کلیک کنید

گالری از بهترین کارت پستال های عاشقانه و زیبا

سری جدید از بهترین کارت پستال های عاشقانه و زیبا

گالری از بهترین کارت پستال های عاشقانه و زیبا

برای مشاهده ادامه مطلب این پست اینجا را کلیک کنید

دنبال عشق گشتم، نبود؛ نگرد، نیست

این عشق‌هایی که تا به وصال ختم شد، تا کمی به دست انداز افتاد، تا سر و کلۀ یک بچه تویش پیدا شد، منهدم می‌شوند، انگار که اصلا از اول وجود نداشتند، این‌ها را می‌شود مصداق عشق راستین دانست؟ اصلا رویتان می‌شود اسم اینها را عشق بگذارید؟
 
نمی‌دانم ما چرا فکر می‌کنیم هر چیزی که توی کتاب‌ها در مورش حرف بزنند الا و لابد آن بیرون هم می‌شود مصداقش را پیدا کرد. حتی در مورد گزاره‌های علمی دقیق هم نمی‌شود قسم حضرت عباس خورد که متعلقشان بیرون از کتاب هم دقیقا به همان نحوی که داخل کتاب شرح داده شده، عمل کنند. دیگر چه رسد به پدیده‌های انسانی که شکر خدا نه سر دارند نه ته. نه درست حسابی می‌شود تعریفشان کرد، نه می‌شود صاف بهشان اشاره کرد و گفت ایناهاش، این همان پدیده است که در موردش در فلان کتاب بحث شده بود.
 
من
فکر
می‌کنم
 
ادبیات ما، شعرای ما، نویسنده‌های ما، هنرمندهای ما، همۀ آنهایی که یکجورهایی حس و نه عقل محاسبه‌گر ما را مخاطب قرار می‌داده‌اند (و می‌دهند) در طول سال‌ها و قرن‌ها یک کلاه بزرگی سر ما گذاشته‌اند به نام عشق. یک کهن الگو از نمی‌دانم کجا در آورده‌اند به اسم لیلی و مجنون/ خسرو و شیرین/ رومئو و ژولیت/ و فلان و بیسار. بعد تا توانسته‌اند طی قرن‌های متمادی آن را در شکل‌های مختلف بازآفرینی کرده‌اند. هنوز هم دارند می‌کنند. من فکر می‌کنم این هنرمندان آنچه را که دوست داشتند واقعا باشد و نبود/ نیست، می‌چپانند توی کتاب‌هایشان، توی فریم عکس‌هایشان، توی بیت‌های غزل‌هایشان و به اسم عشق تحویلمان می‌دهند. و نتیجه می‌شود اینکه توقع ما را از خودمان، آدم‌های اطرافمان و زندگی، بیخودی بالا می‌برند.
 
کو؟ کجاست؟ این بیرون به من عشق نشان بدهید. این بیرون به من مجنون نشان بدهید. لیلی نشان بدهید. مجنونی نشان بدهید که چشمش فقط لیلی‌اش را ببیند. لیلی‌ای که فقط مجنون ِ مجنونش باشد. این بیرون کجاست فرهادی که بخاطر معشوقش کوه بکند. آهان. گفتم معشوق. اصلا معشوق کیست؟ عاشق کیست؟ اصلا این اسامی کلی مصداق هم دارند؟ نکند اصلا کلی طبیعی نیستند و فقط کلی ذهنی‌اند؟ نکند این همه وقت همه می‌دانستند که اینها فقط کلی ذهنی‌اند و بیخودی گوش شما و من و خودشان را با قصه‌های عاشقانه پر می‌کردند؟
 
الان ذهنتان فوری نرود سراغ پسرخاله و دختر همسایه و دختر عموی بابای نمی دانم کی‌تان که قصۀ عشقش گوش خلق را پاره کرده. من هم از این نمونه‌ها توی جیبم زیاد دارم که رو کنم. ولی خداوکیلی این عشق‌های تاریخ انقضادار را می‌شود مصداق همان کهن الگوی عشق دانست؟ این عشق‌هایی که تا به وصال ختم شد، تا کمی به دست انداز افتاد، تا سر و کلۀ یک بچه تویش پیدا شد، منهدم می‌شوند، انگار که اصلا از اول وجود نداشتند، این‌ها را می‌شود مصداق عشق راستین دانست؟ اصلا رویتان می‌شود اسم اینها را عشق بگذارید؟
 
دنبال عشق گشتم، نبود؛ نگرد، نیست
برای مشاهده ادامه مطلب این پست اینجا را کلیک کنید

نیا باران
زمین جای قشنگی نیست
من از جنس زمینم
خوب میدانم
که گل در عقد زنبور است
اما یک طرف سودای بلبل
یک طرف بال و پر پروانه را هم دوست میدارد
نیا باران
پشیمان میشوی ازآمدن
زمین جای قشنگی نیست
درناودانهاگیرخواهی کرد
من ازجنس زمینم خوب میدانم
که اینجاجمعه بازاراست
ودیدم عشق رادربسته های کوچک
زردنسیه میدادند
دراینجاقدرمردم رابه جو اندازه میگیرند
نیاباران زمین جای قشنگی نیست
در این جا شعر حافظ را
به فال کولیان در به در اندازه میگیرند
..زمین جای قشنگی نیست..
.نیا باران..

صدای غم

 

سر صبحه و تو از خواب تازه تو پامیشی

                                                    من هنوز بیدارم و تو باعث و بانیشی

که بیست و چهار ساعت به تو فک بکنم

                                                     فکر اینکه نباشی به کی تکیه کنم

ولی تو چی م.هات خیسه و زیر دوشی

                                                    فکر اینی شب تو دور همی چی بپوشی

یا که چک میکنی زنگ زده کی به گوشیت

                                                     با کدوم تیک بزنی با یکی دیگه جور شی

تو چشمام زول بزن بیا ببین بغضو

                                                   تا حالا اینطوری دیده بودی منه طقسو

تا حالا دیده بودی که انقد داغون بشم

                                                   با صد تا قرص و دری وری آروم بشم

ولی تو چی پای الکلی با نور شمع

                                               آخر شب رو تخت ولویی با اون امشب

و همین چیزاست که یهو باعث میشه

                                                  که من به ده نوع     خلاف دیگه آلوده شم

------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

دیگه برو واسه همیشه که قیدتو زدم

                                                 خوب منم دیگه عین تو بدم

دروغ میگفتی دوسم داشتی

                                           منم تصمیم گرفتم دل به تو ندم

بگو بینم توام میکنی گاهی یادم

                                           یا که الان انقد دور و ورت داری آدم

که فاز فابریکی نه

                         اضافه کارنو  پایه ی عشق و حالو مهمونی و شادیاتن

بگو بینم باهاشون هستی خودی

                                           اسمی از من میاری وقتی مس میکنی

یا وقتی بحث پیش میاد که با کی دوس بودی

                                                 میگی هیچکیو بحث رو عوض میکنی

بزا حالا که دارم از تو جدا میشم

                                            بگم فراموشیت آسون نی خداییشم

با اینکه هنوز همون عاشق دو آتیشم

                                                صبح ها  به عشق تلفن تو پا میشم

دیگه نمیخوام  یه لحظه هم با تو قاطی شم

                                                 چیه فک میکنی که تو خماریشم

مگه یادت رفته اون روزایی رو

                                              که چجوری  با کارت میزدی تو آتیشم

-----------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

دیگه برو واسه همیشه قید تو زدم

                                              خوب منم دیگه عین تو بدم

دروغ میگفتی دوسم داشتی

                                             منم تصمیم گرفتم گرفتم دل به تو ندم

شاید حالا همش پشت سرم فش بدی هیچ

                                              حق انتخاب داری و این مشگلی نیست

ولی خدا میدونه که اگه دوست داشتم

                                               واسه خودت بوده و واسه ی خوشگلیت نیست

اصن هر جایی میری برو اجازه داری

                                               میدونی تورو ساختن واسه اضافه کاری

آخه دست خودت که نیست یکم عقده ای شدی

                                               خدایی من نمیخواستم انقد گنده میشدی

عزت رکعب خورده بودم نه این مدلی

                                                چرا دس دس میکنی بری نکنه دو دلی

چرا واسه رفتن میکنی استخاره

                                             مگه کم کردی ازم سوء استفاده

حالا برو به یاد من بکن هی مس

                                            دیگه آرمینتم به خاطرات پیوست

برو و بدون که بد بودی اما خدایی

                                           روزا خیلیم پر رنگ شبا کجایی

----------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

دیگه برو واسه همیشه قیدتو زدم

                                             خوب منم دیگه عین تو بدم

دروغ میگفتی دوسم داشتی

                                          منم تصمیم گرفتم دل به تو ندم

 

---------------------------------------------------------------------------------------------------------------


امیدوارم به همه خوش بگذره

 

 


 

 

 

 

 

شعر امام خامنه‌ای برای امام زمان (عج)

 

شعر منتشر شده در روزنامه کیهان مورخ شنبه ۲۵ تیر ماه ۹۰

دل را ز بی خودی سر از خود رمیدن است


جان را هوای از قفس تن پریدن است

از بیم مرگ نیست که سرداده ام فغان


بانگ جرس زشوق به منزل رسیدن است

دستم نمی رسد که دل از سینه برکنم


باری علاج شکر گریبان دریدن است

شامم سیه تر است ز گیسوی سرکشت


خورشید من برآی که وقت دمیدن است

سوی تو این خلاصه گلزار زندگی


مرغ نگه در آرزوی پرکشیدن است

بگرفت آب و رنگ زفیض حضور تو


هرگل دراین چمن که سزاوار دیدن است

با اهل درد شرح غم خود نمی کنم


تقدیر قصه دل من ناشنیدن است

آن را که لب به دام هوس گشت آشنا


روزی (امین) سزا لب حسرت گزیدن است

******************

**************************

*****************************************